Polish dinner party


No i w końcu przyszła kolej na mnie...
Menu:
1. Danie główne
Schabowy z ziemniakami i kapustą zasmażaną dla mięsożernych. W wersji wegetariańskiej kotlet nieznanego roślinnego pochodzenia.
2. Deser
Polska galaretka cytrynowa i malinowa z owocami z puszki (holenderskiej) i bitą śmietaną z proszku także polskiej produkcji.
Podczas naszej konsumpcji Marina ciągle pytała mnie czy to, co przygotowałam smakuje jak schabowe w domu. I co ja jej mogłam powiedzieć? No, że prawie tak jak w domu. Tyle, że prawie robi wielką różnicę.
Ziemniaki nie te. Jeśli mam być szczera, były strasznie podłe i bez smaku. Ale to może tylko moja subiektywna opinia, bo nie przepadam za ziemniakami. Schabowe się mi w czasie smażenia rozpadły. W sensie panierka się rozpadła, a nie mięso. I nie smakowały jak te mamy. Ale nie były najgorsze. Nie wiem jak to moja mama robi. Tylko sól i pieprz, czasem są trochę przypalone, a jednak smak jest. Moje były marynowane przez 2 godziny w mleku, papryce, soli, pieprzu czarnym i białym i czosnku... a wyszły sto razy gorsze. Dochodzi jeszcze kwestia smażenia. Nie ma nic gorszego niż smażenie mięsa. Albo przypalisz, albo podasz surowe... dlatego nie lubię ani jeść, ani przygotowywać schabowych. Za dużo roboty i wysiłku. A jak mam już być szczera do bólu... to lepsze schabowe robi moja siostra niż mama. Może mnie nie zabiją za to stwierdzenie. Ale tytuł mistrzyni zup i tak przypada mojej mamie. Ja to najlepiej zostanę przy moich smakach i dziwnych potrawach, a im zostawię kuchnię polską... Jeśli chodzi o kapustę... wyszła całkiem smaczna! Nie taka jak mamy z kminkiem, jednakże nadal dało się ją jeść. Jednym byłam całkowicie zaskoczona. Placek z resztek panierki, który wyszedł dwieście razy gorzej niż ten domowy polski, strasznie im smakował... może coś z moimi kubkami smakowymi jest nie tak?

Deser oczywiście powalił na łopatki moich zagranicznych przyjaciół. Nie żebym gustowała w galaretkach... ostatnio jadłam galaretkę w jakiś zamierzchłych czasach, gdy jeszcze nie miałam takiej siły przebicia, by powiedzieć "nie" galaretce z porzeczkami mojej mamy.

Overall, moje zdanie się nie liczy, bo innym smakowało. I jak to podsumowała Marina: "Polish food is good for hungover". Czy można usłyszeć lepszy komplement niż ten?
Wcześniej już próbowali podhalańskiego oscypka... i jeśli to przeżyli i to z dobrym smakiem, to i mój schabowy nie mógł być gorszy.

A. - Polska?
Marina - Meksyk
Henry - Wietnam (aktualnie Finlandia)
Mark - Niemcy
Alex - Niemcy
Więcej kucharek mama nie miała?

Kontemplujemy nad deserem
Może zasuszone, ale są! Kwiaty na każdym stole muszą być.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rowery i ruch drogowy w Holandii

Obraz
Chyba najwyższy czas napisać o najbardziej charakterystycznym artefakcie całej Holandii, czyli rowerze. Anegdota głosi, że w samym Amsterdamie jest więcej rowerów niż mieszkańców. Potwierdzają to badania i sondaże, które pokazują, że na jednego mieszkańca przypada średnio 1,5 roweru. Liczba rowerów w Amsterdamie dochodzi do tego absurdu, że władze walczą z nadmiarem porzuconych dwukołowców. Wyobrażacie to sobie? To co większość przyjezdnych uważa za ciekawostkę turystyczną, jest codziennością dla Holendra. A od trzech tygodni także dla mnie. Bez roweru wytrzymałam około tygodnia. I to już duży wyczyn, jak na holenderskie warunki. W ciągu tygodnia bez roweru, omal nie zbankrutowałam - transport publiczny, o którym może uda mi się kiedyś opowiedzieć, jest tu wspaniały, na prawdę wspaniały i bardzo praktyczny, ale nieziemsko drogi -, i omal nie zostałam potracona tylko jakieś, banialuka, sto razy... przez rowerzystów oczywiście. To, co każdy turysta przyjeżdżający do Holandii pow...
Czytaj więcej

The green bench - śladami The Fault in Our Stars

Obraz
"Some tourists think Amsterdam is a city of sin, but in truth it is a city of freedom. And in freedom, most people find sin." - John Green, The Fault in Our Stars (Gwiazd naszych wina) Jeśli nigdy nie słyszałeś/ chciałeś, ale nie nadarzyła się okazja żeby przeczytać lub oglądnąć Gwiazd naszych wina, odsyłam do filmu z niesamowitą Shailene Woodley i genialnym Anselem Elgort'em, albo jeszcze lepiej, do przepięknej książki Johna Greena! Na prawdę warto, wierzcie mi, wiem co mówię. Dzięki tej książce zdałam maturę z języka polskiego, ustną (100%! i pisemną). I zupełnie nie żartuję, ta książka wielokrotnie ratowała mi życie w liceum. Rekomenduję książkę i film, bo w zasadzie, żeby zrozumieć mnie i tego posta, trzeba je najzwyczajniej w świecie znać. Więc jak wstęp już wskazuje, dzisiaj o Amsterdamie jako miejscu akcji przygód Augustusa i Hazel Grace. Nie pamiętam dokładnie kiedy przeczytałam "Gwiazd naszych wina", ale pamiętam doskonale kto mi tę książkę po...
Czytaj więcej

Podwodny tunel i kolejny most - Antwerpia cz. 3

Obraz
Jak już wam opowiadałam, Brabo wrzucił dłoń olbrzyma do rzeki Scheldt (polska nazwa: Skalda). Dzisiaj będzie poniekąd o tej właśnie rzece. Skalda oddziela stare miasto Antwerpii od tej nowszej części. Kiedyś tam, dawno dawno temu, gdy miasto się rozrastało, mieszkańcy stwierdzili, że wypadałoby wybudować kamienny most łączący jeden brzeg Skaldy z drugim. No i rzeczywiście, zaczęli budowę... Tylko, że nigdy jej nie skończyli i nikt nie wie dlaczego. Początek mostu  Antwerpia do tej pory nie ma mostu, który łączyłby stare miasto z nową częścią. Samochody muszą nadrabiać całe siedem kilometrów, bo tyle zajmuje dojechanie do najbliższego mostu. Tak więc w Antwerpii jest "most, który nigdy nie był mostem, bo nie został wybudowany" (tłumaczenie Belgijskiego przewodnika). Most, który nigdy nie był mostem zostaje więc tylko turystyczną atrakcją. I stamtąd też wychodzą najlepsze pamiątkowe zdjęcia. Ale nie to jest w tym najdziwniejsze. Największym nonsensem i paradoksem...
Czytaj więcej