#Rijks Museum 3: XXVII wiek

Pomalutku, pomalutku odkrywam cały asortyment Rijks Muzeum. Zazwyczaj chodzę tam w każdą niedzielę, zaraz po mszy i zostaję albo do zamknięcia (5 po południu), albo tak długo jak na to pozwala mi mój pusty żołądek. Ostatnio udało mi się przejść przez całe skrzydło na drugim piętrze, gdzie znajduje się między innymi sztuka użytkowa związana z pijackimi grami holenderskimi, sztuka z okresu kolonializmu i trochę obrazów z młodości Rembrandta.
No to tyle gadania, a resztę możecie zobaczyć co widziałam i co przykuło moją uwagę. Enjoy!
Puchary z nóżką w wymyślnych kształtach (wiatraki, iglice, globusy i inne) były bardzo popularne w Holandii w XXVII wieku. Cała zabawa polegała na tym, by postawić kielich tak, aby nic się z niego nie wylało. I szczerze powiedziawszy nie mam pojęcia jak się to im udawało. Pod jednym względem jesteśmy bardzo podobni do tego narodu, jak już pijemy to pijemy dużo, a każda okazja jest dobra by pić i świętować.
Autoportret Rembrandta.
Bardzo lubię ten obraz Bollongiera, bo jest tak bardzo "holenderski". I te tulipany...
P. J. Saenredam - ten obraz utkwił mi głęboko w pamięci przez książkę do historii, choć nawet za bardzo mi się nie podoba... 
O. Biorgianni - Christ among the Doctors

Po lewej: Mary Stuart i William II Książę Orange (monarcha Holandii) w strojach ślubnych. Ona miała zaledwie dziewięć lat, on czternaście. Kiedyś "czasy były inne". Kolejny obraz przedstawia już dorosłą Mary z pomarańczą w dłoni jako symbolem Holandii i choć ubrana jest w białą suknię, to już w wieku dziewiętnastu bodajże lat była już wdową. A szkoda... Tak na tym obrazie ładnie ze sobą wyglądają...

Portrety spod pędzla Rembrandta. Te oczy tego gościa po lewej... i ta koronka tej babki po prawej... cudo! Poniżej replika grafiki Rembrandta wykonana przez któregoś z jego uczniów.
A to jest solniczka... Trochę taka wypasiona, nie? Over the top!

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rowery i ruch drogowy w Holandii

Obraz
Chyba najwyższy czas napisać o najbardziej charakterystycznym artefakcie całej Holandii, czyli rowerze. Anegdota głosi, że w samym Amsterdamie jest więcej rowerów niż mieszkańców. Potwierdzają to badania i sondaże, które pokazują, że na jednego mieszkańca przypada średnio 1,5 roweru. Liczba rowerów w Amsterdamie dochodzi do tego absurdu, że władze walczą z nadmiarem porzuconych dwukołowców. Wyobrażacie to sobie? To co większość przyjezdnych uważa za ciekawostkę turystyczną, jest codziennością dla Holendra. A od trzech tygodni także dla mnie. Bez roweru wytrzymałam około tygodnia. I to już duży wyczyn, jak na holenderskie warunki. W ciągu tygodnia bez roweru, omal nie zbankrutowałam - transport publiczny, o którym może uda mi się kiedyś opowiedzieć, jest tu wspaniały, na prawdę wspaniały i bardzo praktyczny, ale nieziemsko drogi -, i omal nie zostałam potracona tylko jakieś, banialuka, sto razy... przez rowerzystów oczywiście. To, co każdy turysta przyjeżdżający do Holandii pow...
Czytaj więcej

The green bench - śladami The Fault in Our Stars

Obraz
"Some tourists think Amsterdam is a city of sin, but in truth it is a city of freedom. And in freedom, most people find sin." - John Green, The Fault in Our Stars (Gwiazd naszych wina) Jeśli nigdy nie słyszałeś/ chciałeś, ale nie nadarzyła się okazja żeby przeczytać lub oglądnąć Gwiazd naszych wina, odsyłam do filmu z niesamowitą Shailene Woodley i genialnym Anselem Elgort'em, albo jeszcze lepiej, do przepięknej książki Johna Greena! Na prawdę warto, wierzcie mi, wiem co mówię. Dzięki tej książce zdałam maturę z języka polskiego, ustną (100%! i pisemną). I zupełnie nie żartuję, ta książka wielokrotnie ratowała mi życie w liceum. Rekomenduję książkę i film, bo w zasadzie, żeby zrozumieć mnie i tego posta, trzeba je najzwyczajniej w świecie znać. Więc jak wstęp już wskazuje, dzisiaj o Amsterdamie jako miejscu akcji przygód Augustusa i Hazel Grace. Nie pamiętam dokładnie kiedy przeczytałam "Gwiazd naszych wina", ale pamiętam doskonale kto mi tę książkę po...
Czytaj więcej

Podwodny tunel i kolejny most - Antwerpia cz. 3

Obraz
Jak już wam opowiadałam, Brabo wrzucił dłoń olbrzyma do rzeki Scheldt (polska nazwa: Skalda). Dzisiaj będzie poniekąd o tej właśnie rzece. Skalda oddziela stare miasto Antwerpii od tej nowszej części. Kiedyś tam, dawno dawno temu, gdy miasto się rozrastało, mieszkańcy stwierdzili, że wypadałoby wybudować kamienny most łączący jeden brzeg Skaldy z drugim. No i rzeczywiście, zaczęli budowę... Tylko, że nigdy jej nie skończyli i nikt nie wie dlaczego. Początek mostu  Antwerpia do tej pory nie ma mostu, który łączyłby stare miasto z nową częścią. Samochody muszą nadrabiać całe siedem kilometrów, bo tyle zajmuje dojechanie do najbliższego mostu. Tak więc w Antwerpii jest "most, który nigdy nie był mostem, bo nie został wybudowany" (tłumaczenie Belgijskiego przewodnika). Most, który nigdy nie był mostem zostaje więc tylko turystyczną atrakcją. I stamtąd też wychodzą najlepsze pamiątkowe zdjęcia. Ale nie to jest w tym najdziwniejsze. Największym nonsensem i paradoksem...
Czytaj więcej