Ola happiness station


Ola happiness station - Rotterdam 2013
Znacie lody ALGIDA? Jasne, że tak, każdy je w Polsce zna.
Rzucające się w oczy czerwono-białe logo z sercem to ich znak rozpoznawczy.
Ale czy wiedzieliście, że praktycznie w każdym kraju, lody Algida nazywają się inaczej?
We Włoszech (kraju założenia marki), Polsce i kilku innych krajach noszą nazwę Algida. W Austrii reklamowane są jako lody Eskimo. W USA i Kanadzie to Good Humor. W Hiszpani - Frigo. W Ekwadorze - Pinguino. W Australii i Nowej Zelandii - Streets. W Rosji - Inmarko. W Niemczech - Langnese.
Happiness Amsterdam 2017
A w Holandii?
W Holandii to lody OLA.
Stąd nazwa tego bloga. A raczej jego część. Nie jestem hipokrytką. Uwielbiam jak mówi się do mnie per Aleksandra. Ale pod "Ola happiness station" kryje się mała anegdotka.
Happiness Amsterdam 2017
Cztery lata temu, gdy byłam w Holandii na wymianie międzyszkolnej, jeden dzień mieliśmy spędzić z rodzinami naszych partnerów. Była to niedziela. Ostatni dzień naszego pobytu w Goudzie. Olga wymyśliła, że pojedziemy do Rotterdamu, żebym mogła zobaczyć trochę miasta, ale plan zakładał też zakupy, a jakżeby inaczej. Więc popołudnie miałam spędzić z jej przyjaciółkami i Aronem, a wieczór z jej rodziną. Już wtedy wiedziałam, że Algida w Holandii to tak na prawdę lody Ola. Już wtedy robiliśmy sobie z tego żarty. Szczególnie Olga i Aron podłapali temat i za każdym razem, gdy przechodziliśmy koło jakiejś reklamy lub lodziarni, żartowali, że to moje narodowe lody i powinnam mieć je za darmo skoro mam na imię Ola.
W 2013 roku w Rotterdamie na stacji kolejowej odbywał się remont. Nie wiem jak jest tam teraz, bo nie miałam jeszcze okazji, żeby się przekonać, ale mam to w moich najbliższych planach. Tak czy siak, po całym dniu chodzenia po mieście, wróciliśmy z powrotem na stację. Ostatnim punktem była oczywiście kawiarnia Starbucksa i mocha frappuccino (tak, nic się nie nauczyłam z ostatniego razu, ale przynajmniej wtedy nikt mnie nie zgubił). Praktycznie wchodząc już na peron, zauważyliśmy lodziarnię i wielki baner "Ola happiness station". Nie mogłam przejść koło niego bez upamiętnienia tego momentu na fotografii. Tak więc, lody Ola i ten baner utknęły mi w pamięci jako urywek szczęśliwej rzeczywistości. I prawie się spóźniliśmy na pociąg, przez jedno zdjęcie... Ale było warto!
Share happy (with Olga!) - Gouda 2013

Komentarze

  1. Unknown22 lutego 2017 14:07

    Napiszę tak : półtorej roku znam tę kobietę a nie słyszałam o żadnej z tych rzeczy które są opisywane na tym blogu! ;( a sam blog cóż... nie wiedziałam że mamy wśród siebie takie perełki, brawo pani ALEKSANDRO :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Guziki22 lutego 2017 17:42

    hahahahahaahahah No widzisz Gosiu ;) Może czegoś ciekawego się o mnie dowiesz ;)

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rowery i ruch drogowy w Holandii

Obraz
Chyba najwyższy czas napisać o najbardziej charakterystycznym artefakcie całej Holandii, czyli rowerze. Anegdota głosi, że w samym Amsterdamie jest więcej rowerów niż mieszkańców. Potwierdzają to badania i sondaże, które pokazują, że na jednego mieszkańca przypada średnio 1,5 roweru. Liczba rowerów w Amsterdamie dochodzi do tego absurdu, że władze walczą z nadmiarem porzuconych dwukołowców. Wyobrażacie to sobie? To co większość przyjezdnych uważa za ciekawostkę turystyczną, jest codziennością dla Holendra. A od trzech tygodni także dla mnie. Bez roweru wytrzymałam około tygodnia. I to już duży wyczyn, jak na holenderskie warunki. W ciągu tygodnia bez roweru, omal nie zbankrutowałam - transport publiczny, o którym może uda mi się kiedyś opowiedzieć, jest tu wspaniały, na prawdę wspaniały i bardzo praktyczny, ale nieziemsko drogi -, i omal nie zostałam potracona tylko jakieś, banialuka, sto razy... przez rowerzystów oczywiście. To, co każdy turysta przyjeżdżający do Holandii pow...
Czytaj więcej

The green bench - śladami The Fault in Our Stars

Obraz
"Some tourists think Amsterdam is a city of sin, but in truth it is a city of freedom. And in freedom, most people find sin." - John Green, The Fault in Our Stars (Gwiazd naszych wina) Jeśli nigdy nie słyszałeś/ chciałeś, ale nie nadarzyła się okazja żeby przeczytać lub oglądnąć Gwiazd naszych wina, odsyłam do filmu z niesamowitą Shailene Woodley i genialnym Anselem Elgort'em, albo jeszcze lepiej, do przepięknej książki Johna Greena! Na prawdę warto, wierzcie mi, wiem co mówię. Dzięki tej książce zdałam maturę z języka polskiego, ustną (100%! i pisemną). I zupełnie nie żartuję, ta książka wielokrotnie ratowała mi życie w liceum. Rekomenduję książkę i film, bo w zasadzie, żeby zrozumieć mnie i tego posta, trzeba je najzwyczajniej w świecie znać. Więc jak wstęp już wskazuje, dzisiaj o Amsterdamie jako miejscu akcji przygód Augustusa i Hazel Grace. Nie pamiętam dokładnie kiedy przeczytałam "Gwiazd naszych wina", ale pamiętam doskonale kto mi tę książkę po...
Czytaj więcej

Podwodny tunel i kolejny most - Antwerpia cz. 3

Obraz
Jak już wam opowiadałam, Brabo wrzucił dłoń olbrzyma do rzeki Scheldt (polska nazwa: Skalda). Dzisiaj będzie poniekąd o tej właśnie rzece. Skalda oddziela stare miasto Antwerpii od tej nowszej części. Kiedyś tam, dawno dawno temu, gdy miasto się rozrastało, mieszkańcy stwierdzili, że wypadałoby wybudować kamienny most łączący jeden brzeg Skaldy z drugim. No i rzeczywiście, zaczęli budowę... Tylko, że nigdy jej nie skończyli i nikt nie wie dlaczego. Początek mostu  Antwerpia do tej pory nie ma mostu, który łączyłby stare miasto z nową częścią. Samochody muszą nadrabiać całe siedem kilometrów, bo tyle zajmuje dojechanie do najbliższego mostu. Tak więc w Antwerpii jest "most, który nigdy nie był mostem, bo nie został wybudowany" (tłumaczenie Belgijskiego przewodnika). Most, który nigdy nie był mostem zostaje więc tylko turystyczną atrakcją. I stamtąd też wychodzą najlepsze pamiątkowe zdjęcia. Ale nie to jest w tym najdziwniejsze. Największym nonsensem i paradoksem...
Czytaj więcej