Przerwa w nicnierobieniu

I am back, guys!
Wracam po trzymiesięcznej przerwie... wiem, wiem, niektórzy może zastanawiali się, czy blog padnie ofiarą śmierci naturalnej lub może mojego braku entuzjazmu i motywacji do pisania... Sama się nad tym zastanawiałam. Trudno jest pisać w retrospekcji do wydarzeń, które miały miejsce pół roku temu, gdy tyle się dzieje tu i teraz. Chciałabym jednak dokończyć całą serię związaną z Amsterdamem. Nawet, jeśli miałabym ją skończyć tylko dla siebie. I mam przecież jeszcze tyle do opowiedzenia o tym gdzie byłam w minione lato i co się u mnie działo. Więc może powoli, ale sukcesywnie, dotrzemy do końca tych moich opowieści. A kto wie, może nawet pomogę komuś znaleźć jakieś przydatne informacje na temat podróżowania i ciekawych miejsc, które można zwiedzić. Who knows?
Minął ponad rok odkąd wyjechałam na Erasmusa. W zeszłym roku o tej porze biłam się sama ze sobą, i prawie przegrałam, żeby napisać swoje eseje zaliczeniowe i zdążyć przed Wielkanocą. Teraz, choć w innym kraju, w innych okolicznościach, walczę sama ze sobą, aby zabrać się za pracę licencjacką. Widać student nigdy się niczego nie nauczy, prawda? My popełniamy błędy i z wręcz masochistyczną radością, witamy je po raz kolejny przy innej okazji. Nie wiem, czy przemawia przeze mnie zwykłe lenistwo, czy może jestem wypalona, czy po prostu jestem masochistką, ale gdy ktoś mnie nie goni... nie ma szans, żebym zabrała się sama do roboty przed terminem oddania jakiejkolwiek pracy. Muszę czuć wielką presję, żeby poczuć jakąkolwiek motywację. A w tym momencie jedyną motywacją jest... cóż nie mam żadnej motywacji i wyszukuję najróżniejsze wymówki, by tylko nie robić tego, co powinnam. Tragedia...
Ten post robi się coraz bardziej negatywny i pesymistyczny. Nie jest dobrze. Trzeba coś tu rozjaśnić!
Jedyny pozytyw, który aktualnie widzę, to zbliżająca się za oknem wiosna. Tym razem może utrzyma się na stałe. Tchnie we wszystkich życie, a mówiąc wszystkich mam na myśli siebie, doda trochę motywacji i entuzjazmu. I wtedy może jakoś to wszystko pójdzie do przodu... i z tą myślą, w tym miejscu skończę, i zabiorę się wreszcie do roboty. 
Studenci ze wszystkich stron świata... łączę się w bólu i życzę powodzenia, bo jak nie my to kto?   ;)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rowery i ruch drogowy w Holandii

Obraz
Chyba najwyższy czas napisać o najbardziej charakterystycznym artefakcie całej Holandii, czyli rowerze. Anegdota głosi, że w samym Amsterdamie jest więcej rowerów niż mieszkańców. Potwierdzają to badania i sondaże, które pokazują, że na jednego mieszkańca przypada średnio 1,5 roweru. Liczba rowerów w Amsterdamie dochodzi do tego absurdu, że władze walczą z nadmiarem porzuconych dwukołowców. Wyobrażacie to sobie? To co większość przyjezdnych uważa za ciekawostkę turystyczną, jest codziennością dla Holendra. A od trzech tygodni także dla mnie. Bez roweru wytrzymałam około tygodnia. I to już duży wyczyn, jak na holenderskie warunki. W ciągu tygodnia bez roweru, omal nie zbankrutowałam - transport publiczny, o którym może uda mi się kiedyś opowiedzieć, jest tu wspaniały, na prawdę wspaniały i bardzo praktyczny, ale nieziemsko drogi -, i omal nie zostałam potracona tylko jakieś, banialuka, sto razy... przez rowerzystów oczywiście. To, co każdy turysta przyjeżdżający do Holandii pow...
Czytaj więcej

The green bench - śladami The Fault in Our Stars

Obraz
"Some tourists think Amsterdam is a city of sin, but in truth it is a city of freedom. And in freedom, most people find sin." - John Green, The Fault in Our Stars (Gwiazd naszych wina) Jeśli nigdy nie słyszałeś/ chciałeś, ale nie nadarzyła się okazja żeby przeczytać lub oglądnąć Gwiazd naszych wina, odsyłam do filmu z niesamowitą Shailene Woodley i genialnym Anselem Elgort'em, albo jeszcze lepiej, do przepięknej książki Johna Greena! Na prawdę warto, wierzcie mi, wiem co mówię. Dzięki tej książce zdałam maturę z języka polskiego, ustną (100%! i pisemną). I zupełnie nie żartuję, ta książka wielokrotnie ratowała mi życie w liceum. Rekomenduję książkę i film, bo w zasadzie, żeby zrozumieć mnie i tego posta, trzeba je najzwyczajniej w świecie znać. Więc jak wstęp już wskazuje, dzisiaj o Amsterdamie jako miejscu akcji przygód Augustusa i Hazel Grace. Nie pamiętam dokładnie kiedy przeczytałam "Gwiazd naszych wina", ale pamiętam doskonale kto mi tę książkę po...
Czytaj więcej

Podwodny tunel i kolejny most - Antwerpia cz. 3

Obraz
Jak już wam opowiadałam, Brabo wrzucił dłoń olbrzyma do rzeki Scheldt (polska nazwa: Skalda). Dzisiaj będzie poniekąd o tej właśnie rzece. Skalda oddziela stare miasto Antwerpii od tej nowszej części. Kiedyś tam, dawno dawno temu, gdy miasto się rozrastało, mieszkańcy stwierdzili, że wypadałoby wybudować kamienny most łączący jeden brzeg Skaldy z drugim. No i rzeczywiście, zaczęli budowę... Tylko, że nigdy jej nie skończyli i nikt nie wie dlaczego. Początek mostu  Antwerpia do tej pory nie ma mostu, który łączyłby stare miasto z nową częścią. Samochody muszą nadrabiać całe siedem kilometrów, bo tyle zajmuje dojechanie do najbliższego mostu. Tak więc w Antwerpii jest "most, który nigdy nie był mostem, bo nie został wybudowany" (tłumaczenie Belgijskiego przewodnika). Most, który nigdy nie był mostem zostaje więc tylko turystyczną atrakcją. I stamtąd też wychodzą najlepsze pamiątkowe zdjęcia. Ale nie to jest w tym najdziwniejsze. Największym nonsensem i paradoksem...
Czytaj więcej